Yaşasın ellerim var!

Bıdık son bir iki haftadır hiç olmadığı kadar mutlu. Nihayet ellerini keşfetti ve halinden son derece memnun :) Ellerine bakarak kahkahalar atıyor kendi kendine. Bu sayede doğduğundan beri ilk kez onu birkaç dakika da olsa yalnız bırakabiliyorum. İlk haftalarda su içebilmek için birinin gelmesini ya da uyumasını beklediğimi düşünürsek elleri için ondan çok ben müteşekkirim :) Acaba yüzünü keşfettiğinde ayna karşısında neler yapacak :)

Bıdıkla 75 gün

Bazen zor, bazen kolay, bazen çekilmez, bazen dünyaya değişilmez 75 gün bitti göz açıp kapatma hızında... Hüma bir süredir konuşmalara ve gıdıklamalara kahkahalarla gülmeye başladı. Önceden her sıkıntısını ağlayarak anlatırdı. Şimdiyse son çare olarak ağlamayı tercih ediyor. Kızdığı zaman "veee aaa!" ya da "niii!", keyfi yerindeyken "egügü" diyor. Acıktığında hızlı hızlı nefes alıp avucunu yalıyor:)Bu arada parmakları burnuna ve gözlerine girerse çok ama çok sinirleniyor...

50 gün sonra bıdık